MIKOŁAJ SAMOJLIK (1934 - 2003) - wielki miłośnik Biebrzy i biebrzańskich bagien, podróżnik, poszukiwacz ciekawych miejsc i legend z nimi związanych. Współorganizator Towarzystwa Biebrzańskiego. Jego dążeniem było "zabiebrzanie" wszystkich napotkanych ludzi. Autor dziesięciu książek tematycznie związanych z Biebrzą. Członek Związku Literatów Polskich. Za swoją twórczość otrzymał między innymi następujące nagrody: Nagroda literacka Fundacji im Natalii Gall we Wrocławiu. Nagroda Literacka Młodych im S. Piętaka. Doroczna Nagroda Rady Fundacji Literatury za 1987 r. Nagroda Wojewody Białostockiego. Urokliwy, ulotny smak Biebrzy autor chciał pozostawić na kartkach swoich książek: "Biebrzański szał" - zbiór opowiadań "Ja mały bóg ziemi" - powieść "Alfabet biebrzańskiego koła" - powieść "Szlakiem urokliwości biebrzańskiej" - przewodnik "Niesamowite opowieści znad Biebrzy" - zbiór opowiadań "Dąbrowski księżyc" - zbiór wierszy "Wieża Babel" - zbiór opowiadań "Trzynasta szubienica" - powieść "Bajki erotyczne" - zbiór opowiadań "Legendy biebrzańskie" - zbiór legend Pisał tak: "Szczęśliwi ludzie znad Biebrzy. Chyba tak. Biebrza nosi w sobie coś, czego nie da się namalować, opisać, ująć obiektywem aparatu fotograficznego. Dotyka ona ludzkiej głębi, naszej pierwotności. Nigdzie tak, jak nad Biebrzą nie możemy "pomacać" swojego wnętrza, odnowić się. Gdy tracimy w życiu równowagę, gdy nam się kończą drogi, to wtedy warto przybyć na biebrzańskie bezdroża, przejść się po dzikich trzcinowiskach." (Fragment przewodnika)