<<< wstecz .::.
Policja przypomina
Nikogo chyba nie trzeba przekonywać o tym, jak ważną i cenną rolę odgrywa aktywność fizyczna, uprawianie sportu oraz mądre kibicowanie w życiu człowieka, a szczególnie w rozwoju dzieci i młodzieży.
W okresie dorastania szczególnie silna staje się potrzeba akceptacji, uznania i przynależności do grupy. Warto pamiętać, że w tym wieku występuje również duża podatność na wpływy środowiska i otoczenia. Niebezpieczne dla gimnazjalisty może być wejście w grupę rówieśniczą, w której obowiązują normy i zasady nieakceptowane społecznie.
Przynależność do takiej grupy czy też do chuliganów stadionowych zwiększa zarówno ryzyko, że Wasze dziecko wejdzie w konflikt z prawem jak również, że może stać się ofiarą. Bo tak naprawdę o bezpieczeństwie na obiektach sportowych przede wszystkim decydują sami kibice i ich zachowanie.
Drodzy rodzice zwróćcie uwagę na to jak Wasze dziecko zachowuje się na imprezach sportowych.
Jeśli Wasze dziecko:
- wychodzi i wraca do domu nieadekwatnie do pory meczu
- wraca posiniaczone lub z różnymi innymi urazami ciała
- wraca w brudnym lub podartym ubraniu
- stara się ukryć swoje siniaki, zniszczone ubranie a zapytane o przyczynę swojego wyglądu podaje mało wiarygodne powody bądź bagatelizuje je
- jest tajemnicze, skryte i niechętnie mówi o tym co się stało na meczu
- posługuje się niezrozumiałym dla Was słownictwem / slangiem
- wykazuje szczególnie duże emocje w związku z którymś meczem
- obraża innych, przejawia zachowania rasistowskie np. ubliżając z powodu różnic wyznaniowych, narodowościowych czy koloru skóry
- posiada różne, dziwne rekwizyty np. kastety, kije baseballowe, noże
- od pewnego czasu obserwujecie w zachowaniu swojego dziecka wyraźne zmiany w zachowaniu (np. jest bardziej skryty, zmienił grupę przyjaciół, inaczej się ubiera),
to bardzo możliwe, że Wasze dziecko należy do grupy chuliganów stadionowych, która chodzi na mecze po to aby się „wyżyć”, a nie obejrzeć widowisko sportowe.
Pamiętajmy!!!
Dzieci do 13 roku życia mogą uczestniczyć w meczu piłki nożnej tylko z pełnoletnim opiekunem, który ponosi za niego odpowiedzialność.
W Polsce kwestie związane z bezpieczeństwem podczas imprez masowych, czyli takich, w których uczestniczy duża ilość osób (w tym najbardziej popularnych meczów piłki nożnej) reguluje Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych. Łamanie przepisów Ustawy jest równoznaczne z łamaniem prawa, co wiąże się z konsekwencjami prawnymi.
Drodzy rodzice nie dopuśćcie, aby Wasze dziecko weszło w konflikt z prawem. Łamiąc przepisy, dziecko łamie prawo.
Jeśli Wasze dziecko jest kibicem i uczęszcza na mecze wytłumaczcie mu zasady dobrego kibicowania, żeby:
- przebywało zawsze w miejscu przeznaczonym dla publiczności i nie wbiegało na boisko
- nie rzucało przedmiotami stanowiącymi zagrożenie dla życia i zdrowia innych osób
- nie biło innych, gdyż może wyrządzić komuś krzywdę bądź samemu stać się ofiarą
- nie atakowało policjantów i służby ochrony
- nie wnosiło na stadion broni czy materiałów pirotechnicznych np. rac
- nie zasłaniało swojej twarzy, bo od razu zwróci na siebie uwagę, że chce coś „zbroić”
- nie niszczyło mienia (nie demolowało stadionu, autobusu)
- nie brało udziału w zbiegowisku, którego uczestnicy biją kogoś lub coś niszczą
- nie nawoływało do popełnienia przestępstw
- nie ubliżało innym z powodu ich przynależności narodowej, rasowej, wyznaniowej czy koloru skóry
- nie wnosiło alkoholu i nie przychodziło na mecz w stanie nietrzeźwym czy tez pod wpływem środków odurzających
- wykonywało polecenia Policji i służb ochrony
- kupowało bilet, zamiast przeskakiwać przez ogrodzenie
- nie zaśmiecało stadionu, korzystało z toalety
- nie zakłócało spokoju i spoczynku nocnego ani nie wywoływało zagrożenia w miejscu publicznym
- nie utrudniało ruchu na drodze publicznej np. podczas przemarszu na mecz
W sytuacji gdy Wasze dziecko nie będzie przestrzegało powyższych przepisów i złamie prawo to stanie przed Sądem Rodzinnym, a Sąd nałoży na niego jeden ze środków wychowawczych lub środek poprawczy.
Zgodnie z art. 6. Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich Sąd Rodzinny może:
- udzielić upomnienia;
- zobowiązać do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, do przeproszenia pokrzywdzonego, do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, do powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzania się w stan odurzenia;
- ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna;
- ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania — udzielających poręczenia za nieletniego;
- zastosować nadzór kuratora;
- skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją;
- orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego;
- orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w młodzieżowym ośrodku socjoterapii;
- orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym;
- zastosować inne środki zastrzeżone w niniejszej ustawie do właściwości sądu rodzinnego, jak również zastosować środki przewidziane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.
Jeśli Wasze dziecko ukończyło 17 lat to będzie traktowane jako dorosły i wtedy zostanie skazane przez Sąd, który dodatkowo nałoży środek karny w postaci tzw. zakazu stadionowego. Wtedy zamiast cieszyć się grą swojego zespołu będzie musiało stawiać się w trakcie meczu do Komendy Policji.
W przyszłości takie zachowanie dziecka, które jest niezgodne z prawem może mieć dla niego dalsze konsekwencje, polegające np. na uniemożliwieniu wykonywania takich zawodów jak strażak, żołnierz i innych, gdyż w większości pracodawcy jako jeden z warunków przy zatrudnieniu stawiają niekaralność.
Jeśli zaobserwujecie u Waszego dziecka niepokojące sygnały w ich zachowaniu to nie bądźcie obojętni, nie pozostawiajcie go samemu sobie.
Zamiast tego:
- porozmawiajcie ze swoim dzieckiem
- jeśli nie rozumiecie znaczenia słów, jakim posługuje się Wasze dziecko - zapytajcie je o to
- nauczcie się słuchać (też między wierszami) swojego dziecka
- pomóżcie dziecku wykształcić jasny system wartości
- wytłumaczcie dziecku zasady dobrego kibicowania
- wyjaśnijcie konsekwencje, jakie grożą mu w sytuacji złamania przepisów prawnych
- kibicujcie wspólnie z dzieckiem
- dawajcie swoim zachowaniem dobry przykład
- pomóżcie dziecku radzić sobie w sytuacji nacisku ze strony kolegów
- skorzystajcie z pomocy szkolnego pedagoga, psychologa, poradni pedagogiczno-psychologicznej, lokalnych ośrodków pomocowych.
Zróbcie wszystko, aby kibicowanie było dla Waszych dzieci świetną zabawą, wolną od:
- agresji
- przemocy
- rasizmu.
Źródło – http://kibicujbezpiecznie.pl
(www.monki.policja.gov.pl)