SZANSA NA ZASIŁEK

Po zakończeniu okresów przejściowych polscy obywatele nabęda prawo do swobodnego przemieszczania się w obrębie krajów członkowskich Unii. Bezrobotni, którzy zechcą skorzystać z tego prawa i po zmianie miejsca zamieszkania poszukiwać pracy za granicą, będą mieli możliwość pobierania tam zasiłku.

Otrzymane świadczenie ma im przede wszystkim pomóc pokryć koszty utrzymania w trakcie poszukiwania pracy. Zgodnie z obowiązującymi ustaleniami tzw. Procesu Luksemburskiego z 1997 roku, będzie on wypłacany maksymalnie przez 3 miesiące.

Zdolnośc do pobierania zasiłku za granicą ma bezrobotny pozbawiony wszelkich dochodów z jakiegokolwiek stosunku pracy na terenie UE. Jeśli problem dotyczy obywatela polskiego, to musi on być uprzednio zarejestrowany przez minimum 4 tygodnie w powiatowym urzędzie pracy. przed opuszczeniem kraju powinien zgłosić decyzję o wyjeździe oraz otrzymać formularz E-303 zaświadczający o prawie do pobierania świadczenia w kraju, w którym będzie poszukiwać pracy. Zagraniczni urzędnicy zapiszą w nim także wysokość zasiłku i okres, na jaki go przyznano.

Pop rzyjeździe do kraju przeznaczenia bezrobotny musi pamiętać o bezzwłocznym zarejestrowaniu się w miejscowym urzędzie pracy. Jeżeli uczyni to w ciągu 7 dni od wyjazdu z Polski, otrzyma zasiłek również za czas podróży. Jeśli nie zrobi tego, świadczenie będzie mu wypłacone od dnia zarejestrowania się do końca trzymiesięcznego okresu. W czasie pobierania zasiłku za granicą będzie zobowiązany do intensywnego poszukiwania pracy, a także do spełnienia wszystkich obowiązków, jakie ciążą na bezrobotnym w danym kraju.

Bezrobotny będzie miał prawo poszukiwania pracy przez 3 miesiące jednocześnie w kilku krajach Wspólnoty. W takim wypadku powiatowy urząd pracy będzie zobowiązany wydać mu zaświadczenie E-303 oddzielnie dla każdego kraju. Poszukujący pracy musi pamiętać o tym, by podać daty wyjazdów do poszczególnych pańśtw - na tyle dokładnie, na ile to będzie możliwe.